كلمات اغنية Adem Sevgi – Korgan’ım

Benim Memleketim dağlı taşlıdır

Kışları karlıdır yazı yaşlıdır

Yaylası yemyeşil duman başlıdır

Dört mevsim Rüzgar estirir Korgan'ım

Kıvrım kıvrım gider Korgan yolları

Nazlı gelin gibi akar Çayları

Rüzgar eser serin olur akşamı

Sakin bir uyku çektirir Korgan'ım

Bahtında yazılmış gurbetin yolu

Gelmez asla gurbetçilerin sonu

Tabutla dönüyor gidenin çoğu

Gözlerden yaşlar aktırır Korgan'ım

Baharda açar Papatya çiçeği

Bir başkadır çayırlarla Çileği

Ağır olur tarlaların emeği

Bazen İllallah dedirtir Korgan'ım

Bir ayrılık Türküsünü yakarım

Mazimde eski günleri ararım

Fırtına, Boran kopsa da baharım

Her hali yine Cennetir Korgan'ım

Soğuktur Absut dibinin suyu

Dünya değişse de değişmez huyu

Uzadıkça uzar Niksar'ın yolu

Sahillere göç ettirir Korgan'ım

Patates, Mısırla Kara Lahana

Rastlanmaz artık bağ bahçe yapana

Sehirlere doğru kaçan kaçana

Köyle dönüşü beklletir Korgan'ım

Fındık olur insanımın ümidi

Ne tatlıdır çayı ile pidesi

Don vurursa seyret gelen krizi

Tüm ümitleri söndürtür Korgan'ım

Nasırlıdır İnsanımın elleri

Ne tatlıdır ninelerin dilleri

Bükülüdür kadınların belleri

Alnından terler akıtır Korgan'ım

Cumartesi Pazar yeri kurulur

Ezan sesi her yerinden duyulur

Derde derman acısuyu bulunur

Sülüklere kan emdirir Korgan'ım

Bir tepe üstünde kurulmuş evler

Bacalarda kara dumanlar tüter

Kaderini İstanbul tayin eder

Konuşana gem vurdurur Korgan'ım

Bir ömre bedeldir suyu havası

Ordu'nun yemyeşil küçük kazası

Ağlar gurbete çıkanın anası

Ardından ağıt yaktırır Korgan'ım

Sıcaktır insanın dostluk yanları

Yaylası dolup taşıyor yazları

Boşanır haneler yine kışları

Kalana soba yaktırır Korgan'ım

Ne söylesek bitmez hasret ateşi

Her köşede açılmış bir çay evi

Dost Muhabbetiyle alıyor demi

Gelene sohbet etirir Korgan'ım

Çok kalmadı tanıdığım bildiğim

Pınarında soğuk suyun içtiğim

Toprağına hem babamı verdiğim

Bana da mezar ayırır Korgan'ım

Vatan ne dir diye soran olursa

İki damla gözüne yaş dolarsa

Kalbine ince bir sızı konarsa

Kurşun yemeden sızlatır Korgan'ım

Doğduğum köyün ismi saralıç

Eskilerden bildiklerim kalmamış

Baba dostlarımız bir bir yol almış

Hepsine rahmet okutur Korgan'ım

Bazen gider yaylara çıkarım

Dalgın dalgın tepelerden bakarım

Köyümde ki dostlarımı ararım

Bir çocukluk öyküsüdür Korgan'ım

Sülükgölü esnafından göçenler

Bize Edep, Ahlak, Şeref ekenler

Şimdi Mezarında otlar bitenler

İçimden ahlar çektirir Korgan'ım

Gidenlerden aldık talim terbiye

Bu gün kü varım onlardan hediye

Gelmiyor giden bir daha geriye

Anılar bizi ağlatır Korgan'ım

Ne anlatsam yetmez Korgan hakkında

Nice güzel günleri var aklımda

Adem'den de bir hatıra kalır da

Belki Fatiha okutur Korgan'ım