كلمات اغنية شمس الدين – سايبة ورقة

قايم من نومى لقيتها سايبة ورقة جنبى

معلش اعذرنى مضطرة اسافر غصب عنى

ياريت تلاقى حد غيرى يحبك بعد منى

خرجت انادى فى كل ركن مش فاهم اية زنبى

مرتاحة بعيد لكن بعدك مش لاقى راحة

بوعدك اكيد واجع قلبى ودى الصراحة

دورت عليكى فى كل ركن برضو مش لاقيكى

لو كان الحب امر - كنت موتك ب ايدى

لو عايزة تمشى عرفينى مش هاتمسك بيكى

دخلنا بالمعروف هتمشى سيبى زكرى ليكى

صوتك لسة فى ودانى صورتك قدام عينى عايشة

ازاى اتبعت فى قصة حب و هبدء قصة تانية

بدئت احس الوحدة وسط ناس و عقلى سارح

و كل ذكرى ليكى زى ماتكون لسة امبارح

بسكر عشان الوضع صعب يمكن انسى الواقع

فارقت فرشة نومى قررت انى انام فى الشارع

V : 2

نسيانك حاجة مستحيلة لكن لازم انسى

انتى اللى بعدتى فالطبيعى ان قلبى يأسى

مفيش حاجة ترضينى او تطفى فيا نارى

غير انك تبقى واقفة قدامى و اخد بطارى

قدمت سبت كنت جد ونفزت الوعد

عملت كل حاجة حلوة فى الاخر اتبعت

انا اتخدعت معترف عارف انى اتسرعت

سوء المعاملة ولد فيا كرة فاندفعت

بدئت الم كل ذكرى ليكى لسة عندى

ورق قديم و كل صورة كنتى فيها جنبى

صندوق كبير للذكريات مش عايز حاجة منو

انتى اخترتى البداية خلينى اختار نهايتو

حرقت كل ركن و كل شبر و مش محتاجلك

مش عايز اشوفك صدفة مش عايز حتى اسمع سيرتك

هتعيشى بعدى و مش هتلقى حد يحبك قدى

مسكت قلبى قفلتو بالقفل المصدى